Masaj terapisinin temel felsefesi, bedenin kendini iyileştirme yetisini destekleyen ve esenliğe farklı deyişle iyi oluş ve sağlık kazanmayı hedefleyen Doğanın İyileştirici Gücü “Vis medicatrix naturae” görüşüne dayanır.
Masaj; deri, derialtı dokusu, kaslar, iç organlar, metabolizma, dolaşım ve lenf sistemlerinin mekanik ve sinirsel (refleks) yolla tedavi amaçlı uyarılması; çeşitli darbeler ve ovmalarla bölgesel kan dolaşımını artırma, damarları genişleterek dokuya daha fazla kan gelmesini sağlama yöntemidir.
Masajla, yumuşak dokuları mekanik olarak uyararak organizmada sistematik manipülasyonlar ile fizyolojik ve psikolojik etki yaratılır.
Masaj, keyif ya da lüks değil, sağlıklı yaşamın sürdürülebirliğini destekleyen bir gereksinim ve yaşam kalitesini artırıcı yönüyle düzenli aralıklarla alınması gerekli tamamlayıcı tıp uygulamaları arasında yer alır.
Masaj, hasta veya yorgun bir organın rehabilitasyonu; aynı eski duruma dönmesi için organizmanın üzerinde oluşturulan mekanik enerjinin derinlerde fizyolojik etkiler oluşturulması esasına dayanan bir terapi şeklidir. Doğrudan tene yönelik uygulamalarda vücut kasları üzerine kaydırıcı ürünler kullanılarak el ya da aletle yapılan, rahatlatıcı, gevşetici, kasları güçlendirici fizyolojik ve psikolojik etkilere sahip bilimsel uygulama metodudur.
Masajın süresi ve ritmi uygulanan bölge ve uygulanan kişinin esenlik düzeyine uyumlu olarak farklılık içerir.
Bilindiği üzere, ilk kez Asur, Babil, Çin, Hindistan, Pers, Mısır, Eski Yunan ve Roma toplumlarında tedavi amacıyla kullanılmış olan masaj teknikleri, rahatlatıcı, terapötik etkiler içeren elle birebir olarak uygulanan ve insanın dokunulma ihtiyacını karşılamada etkin rol üstlenen sistemli manüpülasyonlar bütünüdür.
Masaj hakkında ilk kitap Çin’de kaleme alınmıştır. Yazılı ilk kaynaklarda aktarılan bilgilere göre, masaj, sadece hastalık ve yaralanmaların iyileştirilmesinde değil, aynı zamanda hastalıklardan korunmada da önemli bir enstrüman olarak kullanılmıştır.
Hindistan’da uygulanan şifa yöntemlerine bakıldığında, kaynağını Hindistan’dan alan ve geçmişi İ.Ö. 1800’ lere kadar giden Ayurveda Tıbbının tedavi yöntemleri arasında eterik yağlarla yapılan masajın önemli yer tuttuğu görülür.
Yine, Hristiyanlık öncesi Yunan ve Roma kaynaklarında ele alınan verilere göre, sporculara aktivitelerini çoğaltmak için yarışmadan önce ve sonra, hastalıklarda, banyolardan önce, bedensel ve dinsel yakarılarda, sindirim bozukluklarında, solunum yetmezliğinde masajın yararları üzerinde durulmuştur.
Homer (İ.Ö. 100) Odessa’da masajda kullanılacak yağların özelliklerinden ve nasıl kullanılacaklarından bahsetmiş, Herodot (İ.Ö. 484-380) bugün uygulanan öfloraj ve friksiyona benzer manipülasyonları konu etmiştir.
Tıbbın babası kabul edilen Hipokrat (İ.Ö. 460-375) “Bir doktorun bir çok alanda deneyimli olması gerekir, ovmak bunların en başında gelen özelliklerden biridir. Çünkü ovmak, çok sorunlu olan bir eklemi kontrol altına alabilir ve sert olan bir dokuyu da yumuşatabilir.’’ İfadesini izleyerek bir çıkığın tedavisinde uzvun yerine konulduktan sonra masaj yapılmasından ve çok dikkatle yavaş yavaş, ağrı vermeden harekete başlanılmasından söz etmiş, hekimlikle uğraşan herkesin masaj konusunda bilgi sahibi olması gerektiğini vurgulamıştır.
Filozof Demokrit insanlar Tanrı’dan sağlık dilerler. Oysa bunun kendi ellerinde olduğunu ve korumaları gerektiğini öğrenseler, hiç tasalanmalarına gerek kalmazdı der.
İsa’dan sonra 129-199 yılları arasında yaşayan ve çağının tıbbını derleyen Yunan kökenli hekim Galen verdiği bilgilerde masajın önemine vurgu yaparak, ellerin sıvazlama ve dairesel biçimdeki hareketlerinin olabildiğince kas lifleri yönünde ilerlemesi gerektiğini yazar. Fransız hekim Avicenna (İ.Ö. 980-1037) da masajın amacının kaslarda kullanım sonucu oluşan ve normal kas çalışmasıyla yok edilemeyen atıkların dağılması olduğunu belirtir. Bu maddelerin dağıtılabilindiğinde yorgunluğun da giderilebileceğini öne sürer.
Ortaçağ’da Hristiyanların Avrupa’da yayılması ve kilisenin insan vücuduna düşmanca, anlaşılmaz tutumu nedeniyle masaj tamamen yasaklanır.
Suyla yıkanmanın insan vücudu için zararlı olduğu savunularak nasıl Roma hamamlarının kapatılmasına gidildiyse, masaj yapan kadınlara da cadı muamelesi yapılıp öldürülmesi gerektiği salık verilir.
14. yüzyıl sonlarına doğru İtalya’da başlayan aydınlanma çağı, Rönesans ile birlikte masaj yapılmasına yeniden sıcak bakılmaya başlandı.
Peter Henry Ling’in (1778-1838) Stockholm’de, Metzger’in (1839-1901) Amsterdam’daki uğraşları sonucu tekrar uygulama alanına çıkan masaj “İsveç masajı” ismiyle anılmıştır.
Hekimlerde masajla ilgilenmiş ve masaj hastanelere kadar girmiştir. B. Mennel (1880-1957) tedavi amacıyla masajı geniş olarak ele almış, fakat bir sınıflama yapmamıştır.
Bu arada yavaş yavaş masajın değer ve öneminden bahseden yayınlar ortaya çıkmış, masajın bedene uygulanma usülü olarak giysili ya da çıplak tene uygulamanın etkileri tartışma konusu edilmiştir. Rcibmayr bu düşünce üzerine çıplak vücudun hiçbir ara madde kullanılmadan ovulmasını savunur.
20. yüzyıl ortasından başlayarak klasik masaj, teknik yönden bugünkü biçimini almıştır. İsveç masajının bir diğer adı olan Klasik masajda yer alan pek çok tekniğe A. Hoffa (1859-1907) 1893 yılında yayımlanan yapıtında geniş yer vermiştir.
Hoffa yöntemleri kendi okulunun devamı olan Goch okulunca sürdürülmüş ve 1935’te Hoffa Goch tekniği olarak yayımlanmıştır. 1937 de Strock bu tekniği geliştirmiştir günümüzde uygulanan gelen İsveç Masajı, Hoffa-Gouch-Strock klasik masajın temelini oluşturmaktadır.
Tedavi Edici Masajın
Fiziksel Faydaları
. Stresin azaltılmasına ve rahatlamaya yardımcı olur.
. Kas gerginlikleri ve kas sertliğinin giderilmesinde etkilidir.
. Hamilelik dönemindeki sıkıntıyı hafifletir.
. Zorlanan kasların ve burkulan liflerin iyileşmesini teşvik eder.
. Ağrı, şişlik ve aşırı doku yaralanmalarını azaltır.
. Kas spazmlarını azaltıcı yönde tesir eder.
. Eklemlerin esnekliğini ve hareket çeşitliliğini arttırır.
. Atletik performansı geliştirir; spor veya çalışmaya bağlı yaralanmaları onarıcıdır.
. Derin ve kolay nefes almayı sağlar.
. Kan dolaşımını ve lenf akış hareketlerini güçlendirir.
. Kan basıncını düşürür.
. Gerilim tipi baş ağrıları ve göz yorgunluğunun etkilerinin giderilmesinde yardımcıdır.
. Cildin sağlık ve beslenmesini arttırır.
. Beden duruşunu düzeltici etki eder.
. Bağışıklık sistemini güçlendirir.
. Kas-iskelet sorunlarını iyileştirir.
. Ameliyat sonrası iyileşmeyi destekler.
. Yaralanma sonrası iyileşmeyi kolaylaştırır.
Duygusal Faydaları
. İlgi, bakım ve dokunma ihtiyaçlarını karşılar.
. Zihni sakinleştirir.
. İyilik duygusu verir.
. Zihinsel berraklık ve rahat oluşu yükseltir.
. Kaygı seviyesini düşürür.
. Zihinsel gerilimin giderilmesine yardımcı olur.
. Beden bilinci oluşturur.
. Gerilim işaretlerini kontrol etmeyi ve uygun cevaplar verme yeteneğini geliştirir.
. Sakin düşünme ve yaratıcılık kapasitesini arttırır.
. Beden-zihin düzeyinde farkındalığı geliştirir.
